Σήμερα θέλω να γράψω γιατί δεν θέλω να ουρλιάξω.
Δεν θέλω να πάω ψηλά σε ένα βουνό και να φωνάξω όσο πιο δυνατά μπορώ για να βγάλω όλη αυτή την πίκρα που βρίσκεται μέσα μου.
Δεν αντέχω άλλο όλα αυτά που γίνονται για μένα χωρίς εμένα. Δεν θέλω άλλους πτυχιούχους από το LSE να με κυβερνήσουν και να με εκπροσωπήσουν.
Δεν ξέρω άλλο τρόπο παρά να γράψω όλα αυτά που πιστεύω με αφορούν.
Γίνονται πάλι εκλογές. Τι περιμένουμε άραγε;
Αν βγει ένα από τα μνημονιακά κόμματα θα έχουμε μία από τα ίδια και χειρότερα, δηλαδή χειρότερες συντάξεις, έναντι σε μισθούς, μεγαλύτερη ανεργία, φτώχεια, ανέχεια, αυτοκτονίες... και φαί από τα σκουπίδια. Πολλοί συμπολίτες μας, ελπίζω μαζί τους και εγώ θα φύγουν από την Ελλάδα. Και όλα αυτά τα μνημονιακά κόμματα θα ήθελα να μάθω τι θα εκπροσωπούν. Τους νέους μας που θα έχουν φύγει για πάντα; Τους γέρους που θα τους πεθάνουν πριν την ώρα τους; ή τους λαθρομετανάστες που πλημμυρίζουν τη χώρα μας...
Δεν έχω τίποτα απέναντί τους αλλά δεν γίνεται άλλο να μπαινοβγαίνουν έτσι μέσα στην Ελλάδα. Ας υπάρχει επιτέλους ένας σεβασμός και σε αυτούς αλλά και σε εμάς που είμαστε εδώ.
Επίσης, αν ψηφίσουμε αντιμνημονιακά κόμματα θα έχουμε λέει πτώχευση, θα χάσουμε τα ακίνητά μας που έτσι κι αλλιώς δεν μας ανήκουν, ποτέ δεν μας άνηκαν, ανήκουν στις τράπεζες που πρέπει λέει να σώσουμε. ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; Πρέπει να σώσουμε τις τράπεζες;;;;;;;;;
Όλες αυτές οι κοπέλες που μου τηλεφωνούν κάθε ημέρα από τις εισπρακτικές εταιρείες αλλά και από τα εισπρακτικά τμήματα των τραπεζών, αυτές οι κοπέλες που εξακολουθούν να παίρνουν την μισθάρα τους, που εκτός από μια αλλαγή στις τιμές των καταναλωτικών αγαθών δεν έχουν γευτεί φτώχεια και τι θα πει να χάνεις την αξιοπρέπειά σου αλλά και την περιφάνεια σου και εκεί που όταν έμπαινες σε μια τράπεζα υποκλίνονταν όλοι μπροστά σου γιατί ήσουν ο καλύτερος πελάτης, τώρα είσαι ένα σκουπίδι και ξαφνικά, μου λένε ότι ότι έδωσα μέχρι σήμερα τους ανήκουν, και εμένα δεν μου ανήκει τίποτα. Και έχουν και το δικαίωμα να μου ζητάνε να εξακολουθώ να τους πληρώνω. ΑΠΟ ΤΙ;;;; να τους πληρώνω. Από το επίδομα που παίρνω για μισθό;;; Δεν ντρέπεστε λέω εγώ λιγάκι να παίρνετε τηλέφωνο τον κόσμο και να τον κάνετε να νοιώθει τίποτα;;; Αλλά εγώ λέω ότι τροχός είναι και γυρίζει. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως θα το ευχαριστηθώ την πίκρα που έφαγα εγώ τα τελευταία δύο χρόνια να την φάνε οι τράπεζες και όσοι δουλεύουν εκεί. Γιατί όλοι μου λένε ότι αυτοί δεν φταίνε. ΌΧΙ, φταίνε, θα μπορούσαν με τον τρόπο τους να μην μιλούσαν έτσι στο τηλέφωνο. ΔΕΝ φταίω εγώ που οι τράπεζες δανειζόντουσαν χρήματα με 1 τοις εκατό και δάνειζαν με 20 τοις εκατό και τα υπερκέρδη τους δεν ήξεραν τι να τα κάνουν και τα επένδυαν σε φούσκες εταιρείες ή σε φούσκες ιδέες όπως αν θα πεθάνει σήμερα κάποιος ή αύριο. Δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ λίγο;;;;
Ας ηρεμήσω όμως λίγο.
Είναι στιγμές που δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω την κατάσταση.
Αν είχα τη δύναμη και δεν είχα παιδί δεν θα ήθελα να ζω. Αυτό είναι σίγουρο. Γιατί να παλέψω;; Δεν έχω κάτι να περιμένω, κάτι να ελπίζω. Μου έκλεψε και αυτά η Ελλάδα. Ακόμα και τα όνειρά μου. Και μου άφησε μόνο εφιάλτες. Όπως ότι αύριο θα έρθει ο δικαστικός επιμελητής και θα μου κατασχέσει το σπίτι μου, ότι δεν θα έχω που να δουλέψω, δεν θα έχω να φάω, δεν θα έχω να ντύσω το παιδί μου και εμένα και το σημαντικότερο δεν θα μπορώ να το κοιτάξω στα μάτια... γιατί δεν θα ξέρω τι να του πω ... τι να του εξηγήσω... ότι ήμουν μια εγωίστρια που έκανα ένα παιδί χωρίς να το ρωτήσω;; ή να του πω ότι ένας Καραμανλής και ένας Παπανδρέου αποφάσισαν να χαλάσουν όλη μου την ζωή.... πείτε μου τι να του πω και θα του το πω. Γιατί όλο με ρωτάει. Γιατί ήμαστε φτωχοί μαμά; Γιατί δεν μας δίνει πια λεφτά η τράπεζα; Γιατί δεν μπορώ να αγοράσω και εγώ αυτό το παιχνίδι; ΓΙΑΤΙ;;; ΓΙΑΤΙ:;;; ΓΙΑΤΙ;;;;
Δεν θέλω να πάω ψηλά σε ένα βουνό και να φωνάξω όσο πιο δυνατά μπορώ για να βγάλω όλη αυτή την πίκρα που βρίσκεται μέσα μου.
Δεν αντέχω άλλο όλα αυτά που γίνονται για μένα χωρίς εμένα. Δεν θέλω άλλους πτυχιούχους από το LSE να με κυβερνήσουν και να με εκπροσωπήσουν.
Δεν ξέρω άλλο τρόπο παρά να γράψω όλα αυτά που πιστεύω με αφορούν.
Γίνονται πάλι εκλογές. Τι περιμένουμε άραγε;
Αν βγει ένα από τα μνημονιακά κόμματα θα έχουμε μία από τα ίδια και χειρότερα, δηλαδή χειρότερες συντάξεις, έναντι σε μισθούς, μεγαλύτερη ανεργία, φτώχεια, ανέχεια, αυτοκτονίες... και φαί από τα σκουπίδια. Πολλοί συμπολίτες μας, ελπίζω μαζί τους και εγώ θα φύγουν από την Ελλάδα. Και όλα αυτά τα μνημονιακά κόμματα θα ήθελα να μάθω τι θα εκπροσωπούν. Τους νέους μας που θα έχουν φύγει για πάντα; Τους γέρους που θα τους πεθάνουν πριν την ώρα τους; ή τους λαθρομετανάστες που πλημμυρίζουν τη χώρα μας...
Δεν έχω τίποτα απέναντί τους αλλά δεν γίνεται άλλο να μπαινοβγαίνουν έτσι μέσα στην Ελλάδα. Ας υπάρχει επιτέλους ένας σεβασμός και σε αυτούς αλλά και σε εμάς που είμαστε εδώ.
Επίσης, αν ψηφίσουμε αντιμνημονιακά κόμματα θα έχουμε λέει πτώχευση, θα χάσουμε τα ακίνητά μας που έτσι κι αλλιώς δεν μας ανήκουν, ποτέ δεν μας άνηκαν, ανήκουν στις τράπεζες που πρέπει λέει να σώσουμε. ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; Πρέπει να σώσουμε τις τράπεζες;;;;;;;;;
Όλες αυτές οι κοπέλες που μου τηλεφωνούν κάθε ημέρα από τις εισπρακτικές εταιρείες αλλά και από τα εισπρακτικά τμήματα των τραπεζών, αυτές οι κοπέλες που εξακολουθούν να παίρνουν την μισθάρα τους, που εκτός από μια αλλαγή στις τιμές των καταναλωτικών αγαθών δεν έχουν γευτεί φτώχεια και τι θα πει να χάνεις την αξιοπρέπειά σου αλλά και την περιφάνεια σου και εκεί που όταν έμπαινες σε μια τράπεζα υποκλίνονταν όλοι μπροστά σου γιατί ήσουν ο καλύτερος πελάτης, τώρα είσαι ένα σκουπίδι και ξαφνικά, μου λένε ότι ότι έδωσα μέχρι σήμερα τους ανήκουν, και εμένα δεν μου ανήκει τίποτα. Και έχουν και το δικαίωμα να μου ζητάνε να εξακολουθώ να τους πληρώνω. ΑΠΟ ΤΙ;;;; να τους πληρώνω. Από το επίδομα που παίρνω για μισθό;;; Δεν ντρέπεστε λέω εγώ λιγάκι να παίρνετε τηλέφωνο τον κόσμο και να τον κάνετε να νοιώθει τίποτα;;; Αλλά εγώ λέω ότι τροχός είναι και γυρίζει. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως θα το ευχαριστηθώ την πίκρα που έφαγα εγώ τα τελευταία δύο χρόνια να την φάνε οι τράπεζες και όσοι δουλεύουν εκεί. Γιατί όλοι μου λένε ότι αυτοί δεν φταίνε. ΌΧΙ, φταίνε, θα μπορούσαν με τον τρόπο τους να μην μιλούσαν έτσι στο τηλέφωνο. ΔΕΝ φταίω εγώ που οι τράπεζες δανειζόντουσαν χρήματα με 1 τοις εκατό και δάνειζαν με 20 τοις εκατό και τα υπερκέρδη τους δεν ήξεραν τι να τα κάνουν και τα επένδυαν σε φούσκες εταιρείες ή σε φούσκες ιδέες όπως αν θα πεθάνει σήμερα κάποιος ή αύριο. Δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ λίγο;;;;
Ας ηρεμήσω όμως λίγο.
Είναι στιγμές που δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω την κατάσταση.
Αν είχα τη δύναμη και δεν είχα παιδί δεν θα ήθελα να ζω. Αυτό είναι σίγουρο. Γιατί να παλέψω;; Δεν έχω κάτι να περιμένω, κάτι να ελπίζω. Μου έκλεψε και αυτά η Ελλάδα. Ακόμα και τα όνειρά μου. Και μου άφησε μόνο εφιάλτες. Όπως ότι αύριο θα έρθει ο δικαστικός επιμελητής και θα μου κατασχέσει το σπίτι μου, ότι δεν θα έχω που να δουλέψω, δεν θα έχω να φάω, δεν θα έχω να ντύσω το παιδί μου και εμένα και το σημαντικότερο δεν θα μπορώ να το κοιτάξω στα μάτια... γιατί δεν θα ξέρω τι να του πω ... τι να του εξηγήσω... ότι ήμουν μια εγωίστρια που έκανα ένα παιδί χωρίς να το ρωτήσω;; ή να του πω ότι ένας Καραμανλής και ένας Παπανδρέου αποφάσισαν να χαλάσουν όλη μου την ζωή.... πείτε μου τι να του πω και θα του το πω. Γιατί όλο με ρωτάει. Γιατί ήμαστε φτωχοί μαμά; Γιατί δεν μας δίνει πια λεφτά η τράπεζα; Γιατί δεν μπορώ να αγοράσω και εγώ αυτό το παιχνίδι; ΓΙΑΤΙ;;; ΓΙΑΤΙ:;;; ΓΙΑΤΙ;;;;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου